Here I go again!
Jæja...ég var víst eitthvað búin að tala fjálglega um það að þegar ég kæmi til Texas myndi ég sko byrja að blogga aftur til að deila ævintýrum mínum með alheiminum. Nú er ég búin að vera hér í tvo mánuði og ekkert bloggað...Þangað til núna!!
Þessi skyndilega bloggþörf mín hefur ekkert með það að gera að ég á að vera að skrifa Reflective Journal-inn minn, onei! EKKERT! Mig einfaldlega langaði til þess að tjá mig um lífið hér í Nacanowhere.
Eins og þeir skarpari af vinum mínum hafa kannski tekið eftir þá bý ég ekki lengur í Sidcup. Ég bý ekki einu sinni lengur á Íslandi. Tja, eða í Skotlandi. Nei nú bý ég í smábænum Nacogdoches í hinu magnaða fylki Texas í Bandaríkjum Norður-Ameríku. Og mér leiðist.
Ekki misskilja mig, það hefur verið frábært að fá að kynnast ólíkri menningu og fólki. vandamálið er bara það að bærinn minn samanstendur eiginlega bara af einni götu og háskólacampusinum. Og þegar maður á ekki bíl þá minnka möguleikarnir á því að gera eitthvað skemmtilegt enn meira. En sem betur fer eru þrír af fjórum börum bæjarins í göngufæri frá íbúðinni minni. Það sem verra er er að þessir barir eru: Kúrekakaríókí, R&B næturklúbbur sem spilar engin lög sem maður þekkir, og Redneck pool-bar. Þeir sem geta giskað rétt á uppáhaldið mitt fá verðlaun....
Reyndar eru líka fullt af partýum ef maður vill, en eftir þriðja frat-partýið mitt hefur mesti ljóminn farið að keg-stöndum og beer-pongi. Og leiklistardeildarpartýin ganga aðallega útá það að reykja hass og baktala hina. Vei!
Námið hefur líka valdið mér svolitlum vonbrigðum. Allar kröfur sem gerðar voru til manns í Bruford virðast ekki eiga við hér, það er enginn agi á nemendunum og við fáum voða lítið að gera praktískt! Argh! En hins vegar er aðstaðan á campusinum frábær! Frí líkamsræktarstöð, inni- og útisundlaug, tennisvellir, körfuboltavellir, blakvellir og skvassvellir. Þannig að ég er farin að stunda líkamsrækt. Öll læknishjálp sem lesendur kunna að þurfa á að halda eftir lestur þessarrar setningar er á eigin kostnað. Svo er líka bíó á campusnum þar sem miðinn kostar dollara. Sem sagt 80 ISK þegar ég kom hingað en er nú á 120 ISK. Það er klárlega allt of dýrt.
Hvað á þessi kreppa annars að þýða ha??
En já til að berjast aðeins á móti innilokunarkenndinni sem oft grípur mann hér í Nac hef ég farið í tvær ferðir. Annars vegar til Houston og hins vegar til Dallas. Hér koma nokkrir punktar um þær:
Houston
Ætlaði að fara á tónleika með The Kooks en þeim var aflýst en í staðinn fengum við tónleika með The Wigs. Það voru ekki góð skipti.
Ætlaði að gista á Hilton hóteli, en sökum ofurölvunar ungrar stúlku sem var með í för (sem hringdi sjálf á lögguna)vorum við vinsamlegast beðin að yfirgefa herbergið.
Sat á bar eftir lokun og drakk "girlie shots" með starfsfólki og fastakúnnum.
Fann til notalgíu eftir svipuðum atvikum á Íslandi.
Hitti ameríska stelpu sem var að reyna að læra íslensku og Þjóðverja sem spurðu mig spjörunum úr um lunda. Eins gott að ég er sérfræðingur.
Dallas
Svaf yfir mig í rútuna sökum ofdrykkju kvöldið áður.
Sá staðinn þar sem JFK var myrtur og vafraði um safn honum til heiðurs.
Fór í leikhús tvisvar á eina góða sýningu og eina mjög slæma.
Fór í ævintýraleigubílaferð um ghetto Dallas.
Fór á gay-Halloween-block partý.
Drakk bara einn bjór.
Og hananú!
posted by Herra Forseti @ 04:54
8 comments
